Podsumowanie roku 2013

Wyzwanie "Tudorowie w literaturze" trwa już rok. Pierwszy post na stronie został opublikowany 7 stycznia, pora więc na podsumowanie minionych miesięcy.

Trochę statystyki:

• do wyzwania zgłosiło się 11 osób, jednak niektórzy poprzestali jedynie na wpisie powitalnym - mam nadzieję, że zmieni się to w najbliższym czasie i będziemy mogli przeczytać Wasze opinie na temat książek poświęconych Tudorom.
• liczba recenzji opublikowanych na stronie wyzwania - 27 (w tym 26 powieści i jedna pozycja popularnonaukowa).
• największą popularnością cieszyły się powieści Philippy Gregory, których przeczytaliśmy aż 20. Ponadto sięgaliśmy także po książki Christophera Gortnera, Elizabeth Massie, Anne Gracie, Carolly Erickson oraz Davida Starkeya.

Jak oceniacie miniony rok? Jakie macie plany czytelnicze na zbliżający się wielkimi krokami rok 2014?

"Dynastia Tudorów. Bądź wola Twoja" Elizabeth Massie/Michael Hirst

Serial „Dynastia Tudorów” to chyba najpopularniejsza produkcja filmowa opowiadająca o losach Henryka VIII i jego sześciu żon. Nie ukrywam, że mimo drobnych przekłamań faktów historycznych jestem jego ogromną fanką, głównie za sprawą świetnie dobranych aktorów na czele z Jonathanem Rhys-Meyersem, wcielającym się w postać kochliwego władcy. Na fali popularności serialu powstała także seria powieści, z których każda napisana została na podstawie scenariusza kolejnych sezonów. „Bądź wola Twoja” to już trzecia odsłona tej historii.

Choć od egzekucji Anny Boleyn minęło zaledwie kilkanaście dni, Henryk już planuje poślubienie Jane Seymour, będącej całkowitym przeciwieństwem jego poprzedniej wybranki. Po burzliwym związku z namiętną, ale wymagającą i stawiającą na swoim Anną, towarzystwo łagodnej, cichej i spokojnej Jane okazuje się prawdziwym ukojeniem. Zwłaszcza, że świeżo upieczona małżonka błyskawicznie zachodzi w ciążę, dając królowi nadzieję na długo wyczekiwanego męskiego dziedzica. Jednocześnie Henryk musi zmierzyć się z falą buntów na tle religijnym – wbrew oczekiwaniom, jego poddani nie chcą tak łatwo poddać się reformacji.

Czytaj dalej>>

"Błazen królowej" Philippa Gregory

„Błazen królowej” to czwarty pod względem chronologicznym (powstało ich dotąd sześć) tom cyklu tudorowskiego pióra Philippy Gregory, a jednocześnie ostatni, po jaki miałam przyjemność sięgnąć. I aż mi się łezka w oku kręci, że to już koniec i na tym zakończy się moja przygoda z Tudorami w wykonaniu mojej ulubionej pisarki.

Autorka ponownie przenosi nas do szesnastowiecznej Anglii. Po śmierci Henryka VIII krajem włada jego syn Edward VI, kilkunastoletni, chorowity chłopiec – marionetka w rękach możnowładców. Wszystko wskazuje na to, że jego panowanie wkrótce się skończy. W kolejce do tronu stoją nie tylko jego dwie przyrodnie siostry, Maria i Elżbieta, ale także potężny ród Dudleyów, który korzystając z okazji chce uszczknąć coś dla siebie.

Główną bohaterką i narratorką powieści jest czternastoletnia Hanna, córka żydowskiego drukarza, która wraz z ojcem przybyła do Anglii uciekając przez falą represji ze strony Świętej Inkwizycji z ojczystej Hiszpanii. Inteligentna, rezolutna dziewczyna obdarzona niezwykłym darem, dzięki któremu potrafi przewidzieć przyszłość, ściąga na siebie uwagę Roberta Dudleya, który postanawia wykorzystać ją do własnych celów. Hanna trafia na dwór Edwarda jako jego błazen, święty głupiec, któremu z jednej strony wolno więcej niż innym, a z drugiej odbiera prawo do samodzielnego decydowania o swoim losie. Wplątana w sieć dworskich intryg dziewczyna stara się pozostać wierna swoim przekonaniom, co nie jest łatwe, gdy po jednej stronie stoi księżniczka Maria, a po drugiej Elżbieta, między nimi zaś lawiruje zabójczo przystojny Dudley.

Czytaj dalej>>

"Uwięziona królowa" Philippa Gregory

Nareszcie jest! Trzy tygodnie temu miał swoją premierę długo wyczekiwany, szósty tom niezrównanego cyklu tudorowskiego pióra Philippy Gregory. Brytyjka po raz kolejny przenosi nas do szesnastowiecznej Anglii, tym razem przedstawiając tragiczną, pełną intryg i spisków historię Marii Stuart, królowej Szkotów.

Rok 1568. Zaledwie dwudziestosześcioletnia Maria Stuart zmuszona do ucieczki z własnego kraju, szuka pomocy u swej kuzynki Elżbiety I. Jednak ze względu na skandal i niejasne okoliczności, w jakich opuściła Szkocję, zamiast azylu zostaje uwięziona, a angielscy lordowie mają przeprowadzić stosowne dochodzenie w jej sprawie. Jej strażnikiem i opiekunem zostaje szlachetny i honorowy George Talbot, hrabia Shrewsbury. Początkowo, zarówno on, jak i jego żona, Bess, uważają, że dzięki goszczeniu królowej zyskają nie tylko bogactwa, ale i większy prestiż. Niestety, szybko przekonują się, jak niebezpieczne jest towarzystwo Marii Stuart. Bess dostrzega, że jej mąż widzi w niej nie tylko królewskiego więźnia, ale i piękną kobietę. Co gorsze, jej pobyt wkrótce doprowadza ich do ruiny finansowej i ściąga na nich podejrzenie knucia spisków skierowanych przeciwko Elżbiecie.

Czytaj dalej>>

"Kochanek dziewicy" Philippa Gregory

„Kochanek dziewicy” to kolejna odsłona porywającej historii dynastii Tudorów w wykonaniu jednej z moich ulubionych pisarek, Philippy Gregory. Pierwsze trzy powieści wchodzące w skład cyklu, które miałam przyjemność czytać, skupiały się na Henryku VIII i jego kolejnych żonach. Tym razem główną bohaterką jest Elżbieta I, nieodrodna córka swego ojca, jedna z najpotężniejszych i najbardziej fascynujących kobiet nie tylko w historii Anglii, ale i całej Europy.

Powieść rozpoczyna się w chwili obwołania Elżbiety nową królową, po bezpotomnej śmierci jej siostry Marii. Wychowana z dala od dworu, młoda władczyni czuje się zagubiona i przytłoczona odpowiedzialnością, jaka na nią spadła, mimo że szczerze wierzy, iż korona Anglii jest jej przeznaczona. Już w pierwszych miesiącach panowania musi zmierzyć się nie tylko z konfliktem religijnym w kraju, który w każdej chwili grozi wybuchem wojny domowej, ale także z narastającym sporem z Francją, która rości sobie prawa do Szkocji. Jednocześnie rada królewska niestrudzenie poszukuje najlepszego kandydata do jej ręki, lawirując między propozycjami złożonymi przez różne europejskie królewskie rody. Jednak sama Elżbieta, wbrew zdrowemu rozsądkowi, nawiązuje romans z jednym z dworzan – przystojnym, lecz chorobliwie ambitnym Robertem Dudleyem.

Czytaj dalej>>

"Uwięziona królowa"

Autor: Philippa Gregory
Tytuł: "Uwięziona królowa"
Wydawnictwo: Książnica, 2013
Ilość stron: 405
Okładka: miękka ze skrzydełkami

Najnowsza książka niezrównanej mistrzyni powieści historycznej Philippy Gregory przenosi nas w czasy Złotego Wieku, do elżbietańskiej Anglii. Nieodrodna córka Henryka VIII od dziesięciu lat zasiada na tronie i z pomocą wiernego lorda kanclerza Williama Cecila umacnia swą władzę. Wszystko wskazuje na to, że dziewicza, niezamężna i bezdzietna królowa taką pozostanie, zaś jej zwlekanie z wyznaczeniem swego następcy i dziedzica korony martwi i niepokoi poddanych. Największe prawa do angielskiego tronu przysługują kuzynce ostatniej Tudorówny, Marii Stuart, potomkini starszej siostry Henryka VIII, królowej Szkotów i wdowie po królu Francji Franciszku II. Tak się jednak składa, że katolickiej władczyni nienawidzi wszechmocny doradca Elżbiety, Cecil, który zrobi wszystko, by Anglia pozostała protestancka i nigdy żaden papista nie zasiadł na jej tronie. Spiskuje i intryguje, byle tylko zdyskredytować Marię w oczach ludu, doprowadzić do jej uwięzienia i śmierci. Nie jest to zadanie proste, wymaga nie lada talentu dyplomatycznego i dalekowzroczności, ale z pomocą kanclerzowi przychodzi zbieg okoliczności: oto Maria Stuart zostaje przez szkockich lordów zmuszona do ucieczki z własnego kraju i oskarżona o współudział w zabójstwie męża, lorda Darnleya. Szuka schronienia u swej kuzynki Elżbiety i zwraca się do niej o pomoc w odzyskaniu tronu. Cecil postanawia wykorzystać trudne położenie królowej Szkotów i raz na zawsze pozbyć się zagrożenia, jakie wedle jego mniemania - stanowi ona dla Anglii. Za jego poduszczeniem Elżbieta odsyła kuzynkę do zamku Tutbury, jednej z posiadłości lorda George'a Talbota, hrabiego Shrewsbury, oddając Marię pod jego opiekę do czasu rozpatrzenia sprawy. W tym właśnie momencie rozpoczyna się akcja "Uwięzionej królowej", zaś długie lata niewoli Marii Stuart i jej losy poznajemy dzięki przeplatającej się narracji trójki głównych bohaterów powieści: samej władczyni Szkotów oraz hrabiny i hrabiego Shrewsbury - George'a i Bess Talbotów, jej gospodarzy i strażników zarazem.


Czytaj dalej

"Dynastia Tudorów: Królowa traci głowę"

„Dynastia Tudorów” to serial, który zdobył rzesze fanów na całym świecie. Powstałe na podstawie scenariusza książki, również wzbudzają ogromne zainteresowanie. „Królowa traci głowę” to druga część cyklu napisana na kanwie drugiego sezony serialu. Zmieniła się autorka, zamiast Anne Gracie, jest to Elizabeth Massie, ale czytelnik zupełnie nie zwraca na to uwagi, bowiem nie ma znaczących różnic w stylu językowym obu pisarek.

Philippa Gregory "Kochanek dziewicy"

Jak mogą potoczyć się losy kobiety, która wybrała niewłaściwego mężczyznę? Co będzie, jeśli takich kobiet mamy na dodatek dwie, a mężczyzna jest tylko jeden? Na dodatek wyobraźmy sobie, że ten miłosny trójkąt tworzy królowa Anglii, jeden z jej dworzan i skromna dziewczyna z prowincji. Historia zna taki przypadek, a wydarzył się on w Anglii władanej przez Elżbietę I. Sławna autorka książek historycznych Philippa Gregory w powieści „Kochanek dziewicy” pokazuje nam własną wersję wydarzeń, które miały miejsce na dworze córki Henryka VIII Tudora  w pierwszych dwóch latach jej panowania.

Na tronie Anglii w 1558 roku zasiada Elżbieta, córka Henryka VIII Tudora i jego drugiej żony Anny Boleyn, która zakończyła swój żywot wyrokiem śmierci za kazirodztwo i cudzołóstwo. Wbrew ogólnemu oczekiwaniu, królowa nie chce wyjść za mąż z rozsądku, aby przyczynić się tym samym do wzrostu potęgi królestwa. Jej niewieścim sercem rządzą uczucia, pragnie ona porywów namiętności, czułego kochanka u swego boku zamiast błękitnokrwistego mężczyzny, który z pewnością odebrałby jej władzę. Wybrankiem jej serca zostaje Robert Dudley, którego zna od dziecka, i który niegdyś okrzyknięty został zdrajcą i wtrącony do więzienia w Tower. Jednak teraz stara się on odzyskać dawną pozycję na dworze, którym włada jego przyjaciółka. Nie jest to dla niego trudne, gdyż, tak szczerze, która z nas jest w stanie oprzeć się przystojnemu mężczyźnie, który dokładnie wie, kiedy i co powiedzieć, a na dodatek jest świetnym kochankiem i przyjacielem? Dzięki tym przymiotom Robert szybko zostaje faworytem królowej, jednak jego ambicje sięgają wyżej, znacznie wyżej… Dudley pragnie zostać królem Anglii. Na przeszkodzie jednak stoi jego żona, Amy. Mimo iż praktycznie porzucona przez swojego małżonka, tułająca się po obcych ludziach, żadnego miejsca na ziemi nie mogąca nazwać swoim domem, a wkrótce nawet prawie żadnego człowieka przyjacielem, lady Dudley woli umrzeć niż dać Robertowi rozwód. Dalszy ciąg recenzji 

Philippa Gregory "Kochanice króla"

Mam szczęście, że grube księgi mnie nie przerażają, bo inaczej na pewno nigdy nie sięgnęłabym po „Kochanice króla” nawet mimo dobrych recenzji filmu ze Scarlett Johansson i Natalie Portman, którego, nawiasem mówiąc, nie oglądałam.

Już od pierwszych stron zatopiłam się w świecie XVI- wiecznej Anglii, w świecie, którym panuje Henryk VIII Tudor, bezwzględny tyran, kobieciarz, egoista. Znam go z lekcji historii, uczyłam się co nieco o jego decyzjach, o wpływie na bieg historii, jednak teraz, w zaciszu domowego fotela poznałam jego życie prywatne widziane oczami kochanki Marii Boleyn. Rzadko czytam książki historyczne, dlatego ciężko było mi uwierzyć, że to wszystko nie jest jedynie fikcją literacką. Kiedy jednak się z tym pogodziłam Maria stała mi się bardzo bliska. Rozumiałam jej przeżycia, troski i pragnienia. Choć od najmłodszych lat była dwórką i znała swoje miejsce w świecie, którym bezspornie rządzili mężczyźni, to w głębi duszy pokochała wieś, życie z dala od zgiełku królewskiego dworu, od nieustannych intryg, knowań, pustych komplementów i sztucznych uśmiechów. Temu wszystkiemu hołdowała jej siostra Anna, która odbiła jej króla Henryka, gdy Maria rodziła mu drugie dziecko, upragnionego syna. Anna Boleyn posiada wszystkie cechy, które są charakterystyczne dla całej jej rodziny, oprócz Marii. Jest bezwzględna, chorobliwie ambitna, egoistyczna, twarda. Po trupach dąży do celu, dosłownie, a celem tym jest korona. Nie liczy się los ówczesnej żony Henryka, Katarzyny, nie liczy się miłość, jedynie władza. Dalszy ciąg recenzji

Przygoda z Tudorami rozpoczęta

Witajcie,

cieszę się, że mogę wspólnie z Wami śledzić losy rodu Tudorów. Głośno o Henryku VIII zrobiło się w moim życiu za sprawą nauczyciela historii, który z wielką pasją opowiadał nam nie tylko suche fakty związane z ówczesną Anglią, ale także pikantne szczegóły z życia dworu. Skutecznie zachęciło mnie to do lepszego zaznajomienia się z tym tematem. Oczywście zaczęłam od sławnej Philippy Gregory i "Kochanic króla", a obecnie czytam "Kochanka dziewicy". Kolejność, jak widać, dowolna, ale staram się łączyć fakty:)

W planach mam oczywiście kolejne powieści tej autorki, a takż serię "Dynastia Tudorów" Michaela Hirsta i Ane Gracie, "Życie i śmierć Anny Boleyn" Erica Ivesa oraz "Sześć żon Henryka VIII"Antoniny Fraser. Tyle na razie znam, ale oczywiście przeczytam wszystko, co mi w międzyczasie wpadnie w ręce.

Pozdrawiam wszystkich wielbicieli Tudorów w literaturze:)

"Dynastia Tudorów: Król, Królowa i Królewska Faworyta"

Bardzo ostrożnie podchodzę do wszelkich seriali powiązanych z książkami i odwrotnie, książek powiązanych z serialami. Ekranizacje, adaptacje i wszelkie podobne twory zawsze budzą moje wątpliwości, czy tym razem autorom bądź scenarzystom uda się stworzyć coś dobrego. Na szczęście ostatnio coraz częściej trafiam na wyjątki od reguły i świetnie wykonaną pracę.

W moje ręce wpadła książka „Dynastia Tudorów. Król, Królowa i Królewska Faworyta” autorstwa Anne Gracie, która napisała tę powieść na podstawie scenariusza genialnego serialu „Dynastia Tudorów”. Jest to pierwszy tom cyklu oparty na pierwszym sezonie serialu. Rozpoczyna się w momencie, gdy król Henryk VIII toczy spór z Francją i młodym władcą Franciszkiem. Jednak najważniejszą częścią książki jest oczywiście dążenie Henryka do rozwodu z Katarzyną Aragońską i poślubienie Anny Boleyn. Nie obędzie się bez polityki, dyplomacji i tego co najsłodsze w takich historiach, czyli dworskich intryg. Henryk za wszelką cenę chce się pozbyć Katarzyny i nic nie stanie mu na drodze.

"Dynastia Tudorów. Król, królowa i królewska faworyta" Anne Gracie/Michael Hirst

Losy Henryka VIII oraz jego sześciu żon to jedna z najbardziej pasjonujących i interesujących historii, jakie napisało samo życie. Postać władcy, który dla miłości, namiętności i pasji zburzył panujący porządek rzeczy, doprowadzając swe królestwo niemalże do upadku, od lat niezmiennie intryguje. Na ten temat powiedziano już i napisano wiele, niemniej jednak zdaje się, że nadal nie został on wyczerpany. I słusznie! Jako zagorzała wielbicielka wszystkiego, co związane jest z szesnastowieczną Anglią, z entuzjazmem witam wszelkie publikacje na ich temat.

„Dynastia Tudorów. Król, królowa i królewska faworyta” pióra australijskiej pisarki Anne Gracie to powieść napisana na podstawie scenariusza serialu „Dynastia Tudorów” autorstwa Michaela Hirsta. Jest to pierwszy tom cyklu, opisujący wydarzenia pokazane w pierwszym sezonie – kolejne mają ukazać się jeszcze w tym roku.

Pierwsze rozdziały powieści przedstawiają Henryka VIII jako młodego, energicznego władcę, który czerpie z życia pełnymi garściami. Jest nieposkromiony we wszystkim, co chwilowo przyciąga jego uwagę, niezależnie od tego, czy chodzi o polityczne przepychanki i konflikt z królem Francji, sport i turnieje, czy miłosne podboje. Zwłaszcza łóżkowe igraszki z kolejnymi damami dworu zajmują mu wiele czasu. Król znany ze swego temperamentu przyzwyczaił zarówno dwór, jak i własną żonę, do swoich licznych, choć chwilowych, romansów. Sytuacja zmienia się jednak, gdy na scenie pojawia się Anna Boleyn, w której Henryk zakochuje się do tego stopnia, że pragnie poślubić ją nie zważając na żadne przeszkody.

"Kochanice króla" Philippa Gregory

Były takie dwie kobiety w historii Anglii. Dwie siostry, tak różne od siebie,  dzieliło je wszystko, charakter, zachowanie, wygląd, nawet kolor włosów, a jednak połączyła je jedna osoba – mężczyzna, król Henryk VIII Tudor.  Miłość jak z bajki, piękna choć trudna? O nie, przeznaczenie sióstr Marii i Anny Boleyn było zupełnie inne.

Maria Boleyn, piękna, delikatna blondynka, która stała się narzędziem w rękach głowy rodu Howardów, wuja Thomasa. Robiła co jej kazali, milczała, cierpiała i kochała jednocześnie. Była szczęśliwa u boku króla Henryka i myślę, że gdyby dane jej było trwać przy nim to historia zupełnie inaczej by się potoczyła. 

"Sekret Todorów" C. W. Gortner

To już moje trzecie spotkanie z C. W. Gortnerem, dwa poprzednie były niezwykle udane. Chyba najbardziej podobała mi się „Ostatnia królowa”, ale i „Wyznania Katarzyny Medycejskiej” nie pozostały daleko w tyle.  Do tej pory opisywał czasy panowania niezwykle silnych, ale i ekscentrycznych kobiet, tym razem sięgnął po temat często przedstawiany w literaturze, filmie i programach telewizyjnych – historię Tudorów. Z tego też powodu nie sięgałam po literaturę związaną z tym słynnym, królewskim rodem, bo miałam już telewizyjny przesyt.  Jednak kolejna książka, bardzo lubianego przeze mnie Gortnera, była tym momentem przełomowym, byłam ciekawa, jak podszedł do tego tematu, bo wydawałoby się, że napisano już prawie wszystko. Interesował mnie również tytułowy sekret  Tudorów. Podtytuł „Kroniki nadwornego szpiega Elżbiety I” sugeruje, że Elżbieta nie będzie tą pierwszoplanową postacią i tak, w mojej opinii, właśnie jest, mimo, iż jest osobą, wokół cała historia oscyluje.  Podeszłam do tej książki jak do czytania historyczno-przygodowej lektury, luźno opartej na faktach historycznych i to dokładnie dostałam.

Narratorem, a zarazem głównym bohaterem opowieści jest giermek Roberta Dudleya – Brenden Prescott, który przybywa z wiejskiej posiadłości Dudleyów wprost to potężnego pałacu Whitehall.  Jest to czas końca panowania chorowitego Edwarda VI i wzmożonego wpływu rodu Dudleyów  na królewskim dworze. Kawaler Prescott już od pierwszego dnia na dworze zostaje wciągnięty w sieć intryg dotyczących Edwarda VI oraz jego sióstr Elżbiety i Marii, Spiski te mają na celu niedopuszczenie do tronu Dudleyów, a ułatwienie przejęcia go prawowitej spadkobierczyni, a że wiele osób miało różne poglądy na ta to, kto powinien na nim zasiąść, to już inna sprawa. Przygody te są niezwykle fascynujące, momentami wręcz niesamowite, ale jak wyjaśnia autor w posłowiu, jest to jego wersja zdarzeń „co by było gdyby”.  Elżbieta ukazywana jest głównie przez pryzmat jej uczucia do Roberta Dudleya i  to trochę mnie rozczarowało.

W tej książce prawdy historycznej jest mniej, niż w poprzednich książkach Gortnera. O ile czytało mi się naprawdę dobrze, bo pióro Gortner ma naprawdę dobre i potrafi odpowiednio podkręcić akcję, to po przeczytaniu całości miałam nieco mieszane uczucia. Nie wiem, czy to za sprawą sporej dawki fikcji, czy po prostu brakowało mi tutaj centralnej, silnej, charyzmatycznej bohaterki, którą moim zdaniem Elżbieta w „Sekrecie Tudorów” nie była.

Nie znaczy to, że jestem książką totalnie rozczarowana, ale w szeregu ustawiłabym „Sekret Tudorów” na ostatnim miejscu.  Coś mi za bardzo zgrzyta w tej historii, mimo, że momentami czytałam ją naprawdę z zapartym tchem. Jestem ciekawa kolejnej książki autora "Sekretu Tudorów" i tego, w jakim kierunku pójdzie jego pisarstwo, czy będzie skupiał się bardziej na prawdzie historycznej i wokół niej budował swoją historię, czy będzie pisał swoje wersje nie do końca poznanych historii.

Wieczna księżniczka - Philippa Gregory

Dynastią Tudorów nie byłam zainteresowana dopóki nie przeczytałam Kochanic króla Philippy Gregory. To wówczas dostrzegłam jak okrutne i niezwykle niebezpieczne było życie na angielskim dworze za panowania Henryka VIII. Intrygi i spiski należały do porządku dziennego, władcy otoczeni byli fałszywymi przyjaciółmi, czekającymi na ich najmniejszą słabość. W tym trującym otoczeniu rozgrywały się prawdziwe dramaty możnych, którzy z powodu czyjegoś spisku niejednokrotnie tracili rodzinę, szacunek, a nawet życie.

Wieczna księżniczka przybliża sylwetkę pierwszej żony króla – Katarzyny Aragońskiej, która była niezwykle odważną i śmiałą kobietą. Choć najpierw poślubiona została księciu Arturowi, po jego nagłej śmierci doprowadziła do małżeństwa z Henrykiem VIII aby zasiąść na tronie Anglii. Autorka z tego faktu stworzyła romantyczną historię, w której młoda hiszpańska księżniczka od wczesnego dzieciństwa zaręczona jest z pretendentem do angielskiego tronu. W wieku niespełna szesnastu lat przybywa do Anglii aby stać się żoną Artura. Młodzi zakochują się w sobie szczerze i głęboko, ale ich szczęście przerwane zostaje przez śmierć księcia Walii. Złożywszy przysięgę umierającemu mężowi, Katarzyna ze wszystkich sił dąży do wypełnienia przeznaczonej jej roli królowej i umocnienia przymierza między Hiszpanią a nową ojczyzną. Od tej pory jej życie będzie pasmem cierpień, z rzadka przeplatanych krótkimi okresami radości i triumfu. 

"Sekret Tudorów" C.W.Gortner

Okres panowania dynastii Tudorów w Anglii to czas burzliwych walk, intryg i spisków. Historia Henryka VIII i jego córek, zwłaszcza młodszej, Elżbiety, inspiruje i pobudza wyobraźnię. Liczne niedopowiedzenia oraz tajemnice skrywane w zakamarkach dworu pozwalają na snucie domysłów oraz teorii spiskowych. Christopher W. Gortner, autor znany przede wszystkim dzięki powieściom o Katarzynie Medycejskiej oraz Joannie Kastylijskiej, tym razem zabiera czytelników do Anglii pod panowaniem jedynego syna Henryka VIII, Edwarda VI Tudora. Ostatnie tygodnie życia młodziutkiego, chorowitego króla posłużyły pisarzowi do przedstawienia barwnej opowieści, w której tle pobrzmiewa bezpardonowa walka o władzę.

Rok 1553. Niespełna dwudziestoletni Brendan Prescott, sierota o nieznanym pochodzeniu, wychowany w domu jednej z najpotężniejszych i najbardziej wpływowych rodów, Dudleyów, przybywa na dwór królewski, by jako giermek służyć Robertowi Dudleyowi. Odważny, choć naiwny młodzieniec zostaje wplątany w intrygę swoich mocodawców, którzy korzystając z choroby Edwarda VI, szykują się do przejęcia tronu. Brendan postanawia za wszelką cenę ostrzec i ochronić księżniczkę Elżbietę, przyrodnią siostrę króla, przed grożącym ją niebezpieczeństwem, a jednocześnie stara się odkryć tajemnicę własnego pochodzenia.

"Dwie królowe"

Tym razem postanowiłam poczytać coś o czasach stricte tudorowskich. A że nie lubię kolejności, jak wszyscy wiedzą, to sięgnęłam po „Dwie królowe” Philippy Gregory. Jest to historia trzech kobiet królowej Anny Kliwijskiej, królowej Katarzyny Howard oraz ich damy dworu Jane Boleyn.

Opowieść rozpoczyna się w momencie, gdy Henryk VIII po śmierci Joanny Seymour szuka kolejnej żony. Hans Holbein maluje portret Anny Kliwijskiej, który ma posłużyć Henrykowi za wzór i na jego podstawie wybierze ją na swoją nową żonę. Jednak po przybyciu do Anglii Henryk jest mocno zawiedziony wybranką i szuka sposobu by się jej pozbyć, jednocześnie romansując z jedna z jej dworek Katarzyną Howard. Sposób się oczywiście znajduje (każdy kto słyszał o Henryku VIII wie, że żon miał sześć, więc pozbycie się Anny nie jest żadnym zdradzaniem fabuły) i nową królową zostaje młodziutka Katarzyna Howard. Wszystkim poczynaniom króla przygląda się Jane Boleyn, dama dworu kolejnych królowych, mistrzyni intrygi, narzędzie w rękach jej wuja Tomasza Howarda, księcia Norfolk. 

"Czerwona królowa" Philippa Gregory

„Czerwona królowa” to trzecia i ostatnia część cyklu Wojna Dwu Róż autorstwa Philippy Gregory, która podbiła serca czytelniczek na całym świecie - nie ukrywam, że w tym i moje. Akcja wszystkich tomów serii rozgrywa się w Anglii targanej krwawą wojną domową, toczoną przez zwolenników dwóch dynastii, których członkowie szczycili się królewskim pochodzeniem, a co za tym idzie, prawem do tronu – Lancasterami i Yorkami. Tym razem jest to historia Małgorzaty Beaufort, matki Henryka VII, założyciela dynastii Tudorów.

Główną bohaterkę poznajemy jako kilkuletnią dziewczynkę, przekonaną o niezwykłej roli, jaka przypadła jej w udziale. Zafascynowana postacią Joanny d’Arc oraz  przekonana o wyjątkowych względach, jakimi obdarzył ją Bóg, Małgorzata święcie wierzy, że jej przeznaczeniem jest władać Anglią. Jednak wydana za mąż sama będąc jeszcze niemalże dzieckiem, szybko przekonuje się, że jako kobieta nie ma żadnych praw, a jej głównym zadaniem jest rodzić dzieci, najlepiej samych chłopców. Choć Małgorzata szybko zostaje wdową i ponownie wychodzi za mąż, ma tylko jednego syna, Henryka. I mimo że nie jest jej dane osobiście go wychowywać, całe swoje życie podporządkowuje jednemu celowi – zdobycia dla niego tronu Anglii, a dla siebie pozycji królowej matki.

"Królowe. Sześć żon Henryka VIII" David Starkey

Historia Henryka VIII i jego sześciu żon fascynuje już od kilkuset lat i inspiruje nie tylko licznych pisarzy, ale i reżyserów. W ostatnich latach ogromną popularnością cieszył się rewelacyjny, choć niestety nie do końca wierny prawdzie historycznej, serial „Dynastia Tudorów”. Triumfy święci też cykl tudorowski autorstwa brytyjskiej pisarki Philippy Gregory, który zachwycił rzesze czytelników na całym świecie. Nie da się jednak ukryć, że i on łączy fakty z własną wizją autorki na temat opisywanych wydarzeń. Dlatego też dobrym pomysłem jest sięgnięcie dla odmiany po książkę popularnonaukową, wiernie obrazującą losy wszystkich żon króla, który wywrócił Anglię do góry nogami, by móc spełnić swoje pragnienia.

 „Królowe. Sześć żon Henryka VIII” to książka stricte historyczna, w której nie ma miejsca na fikcję literacką, a mimo to czyta się ją błyskawicznie, autor posługuje się bowiem językiem prostym, przystępnym i nie pozbawionym przy tym dowcipu. David Starkey, brytyjski historyk i prezenter, znany z licznych prac poświęconych dynastii Tudorów, wykorzystując liczne i źródła historyczne, odtworzył pasjonującą historię, szczegółowo odsłaniającą większość tajemnic ówczesnego dworskiego życia.

Na dobry początek.

Witam wszystkich uczestników wyzwania. Zgłosiłam się do kolejnej czytelniczej zabawy aby poszerzyć swoje literackie horyzonty. Książki historyczne czytam  chętnie a mimo to jeszcze nie miałam okazji zapoznać się z powieścią w jakikolwiek sposób z Tudorami.  Jedną z najsłynniejszych angielskich dynastii znam jedynie z lekcji historii. Wiem , że pojawiła się mnóstwo filmów i seriali o tej tematyce, ale żadnego z nich  nie oglądałam.  Jak na razie  Tudorowie w  literaturze to dla mnie jedna wielka zagadka.
Mam nadzieję , że dzięki wyzwaniu przeczytam coś po co do tej pory nie sięgałam a to też jest jeden z celów  jaki sobie postawiłam.
Moje plany czytelnicze na 2013 r związane z dynastią Tudorów wyglądają tak:
1. Przeczytać  cały cykl tudorowski napisany przez słynną Philipie Gregory .

W jego skład wchodzą następujące pozycje: 

• "Wieczna księżniczka ".
• "Kochanice króla".
• "Dwie królowe".
• "Błazen królowej".
• "Kochanek dziewicy". 

Jeśli  ten cykl mi się spodoba będę sięgać po kolejne książki, których akcja rozgrywa się w XII wiecznej Anglii  Życzę powodzenia wszystkim , którzy przyłączyli się wyzwania i dziękuję jego organizatorce za bardzo fajny pomył.

"Czerwona królowa"

"Czerwona królowa" autorstwa Philippy Gregory jest kolejną, po "Białej królowej" częścią cyklu "Wojny kuzynów" opowiadającego o krwawym konflikcie pomiędzy szlacheckimi rodami Yorków i Lancasterów, który przeszedł do historii pod nazwą Wojny Dwu Róż. I o ile "Biała królowa" koncentruje się na losach czarownej Elżbiety Woodville, żony yorkistowskiego króla Edwarda IV, o tyle niniejsza książka jest opowieścią o życiu Małgorzaty Beaufort, zwolenniczki Lancasterów, założycielki dynastii Tudorów, matki króla Henryka VII - i zagorzałej przeciwniczki królowej Elżbiety.

Trudno o bardziej zacięte, pałające wzajemną wrogością antagonistki, niż yorkistowska Elżbieta i sprzyjająca Lancasterom Małgorzata. Jednak to biała królowa budzi sympatię i współczucie, wydaje się bardziej ludzka i przystępna, lady Beaufort zaś jest postacią wyjątkowo odpychającą, zimną, wyrachowaną, pozbawioną wyższych uczuć, którą niełatwo zrozumieć i z którą nie sposób się utożsamiać.
Małgorzatę poznajemy jako młodziutką dziewczynę, której rodzona matka szczędziła ciepła i miłości wychowując w poczuciu obowiązku i bezwzględnej lojalności dla domu Lancasterów. Nauka nie poszła w las i kiedy w wieku dwunastu lat Małgorzata zostaje żoną dwukrotnie od niej starszego Edmunda Tudora, a dwa lata później matką jedynego dziecka - syna Henryka (późniejszego króla Henryka VII Tudora), to z jego osobą wiąże wszystkie swoje pragnienia i nadzieje. Za wszelką cenę, poświęcając samą siebie, rozdarty domową wojną kraj, swojego syna, dąży do zrealizowania swego jedynego marzenia - przywrócenia do władzy Lancasterów, osadzenia na tronie ich prawowitego dziedzica, Henryka Tudora. Oto cel, któremu warto podporządkować życie, będący zwieńczeniem wszelkich jej starań, ambicji i najskrytszych pragnień. Aby go zrealizować, Małgorzata nie cofnie się przed niczym - wyrzeka się swej jedynej miłości, niespełnionego uczucia do szwagra Jaspera, zawiera kolejne małżeństwa z rozsądku licząc na to, że wysoko postawieni mężowie pomogą jej w osadzeniu na tronie syna, dla dobra Henryka decyduje się na długoletnią z nim rozłąkę mającą mu zapewnić bezpieczeństwo, aby nie wypaść z obiegu niestrudzenie wspina się po szczeblach dworskiej kariery nieustannie spiskując, zdradzając, zawierając sojusze ani na chwilę nie tracąc z oczu celu. Jej rola w tajemniczym zniknięciu książąt z Tower nigdy nie została potwierdzona, nie da się jednak ukryć, że to syn Małgorzaty najwięcej skorzystałby na śmierci następców Edwarda IV.
Bezwzględna i wyrachowana jest zarazem osobą niebywale religijną, przeświadczoną o nadzwyczajnej opiece Matki Boskiej, identyfikującej się z Joanną d'Arc, przekonaną, że misją jej życia, zgodną z wolą Boga, jest osadzenie na tronie Anglii Lancastera. Małgorzata to kobieta niezwykle oczytana i inteligentna, dalekowzroczny i przewidujący polityk, a także, niestety, osoba niezwykle małostkowa i zawistna; jej niechęć do Elżbiety Woodville zasadza się nie tylko na różnicy poglądów, lecz również na typowo kobiecej zazdrości.
czytaj dalej

"Rywalka królowej" Carolly Erickson

Philippa Gregory kończy swą opowieść o dynastii Tudorów "Kochankiem dziewicy" - historią osnutą na wydarzeniach z początków panowania Elżbiety I - koncentrując się na jej walce o utrzymanie władzy i stosunkach z sir Robertem Dudleyem.

Całkiem nieoczekiwanie natknęłam się na książkę innej autorki - Carolly Erickson - która z powodzeniem podjęła wątek rozpoczęty przez Gregory. "Rywalka królowej" to historia życia Letycji Knollys, królewskiej krewniaczki, opowiedziana przez nią samą u schyłku życia. Rozpoczyna się ona w momencie objęcia tronu przez Elżbietę, co ukróciło krwawy terror wprowadzony przez jej katolicką siostrę Marię Tudor i umożliwiło powrót na dwór protestanckich wielmożów. Należą do nich także krewni nowej królowej, Knollysowie: Franciszek, królewski doradca, jego żona Katarzyna - wnuczka Marii Boleyn, a więc ciotka Elżbiety oraz trójka ich dzieci: Frank, Cecylia i Letycja. Dziewczęta zostają dwórkami swojej krewniaczki, choć ta żywi do nich wyraźną i stale pogłębiającą się niechęć. Tym większą, że Letycja to prawdziwa Boleynówna: rudowłosa, piękna, inteligentna, z charakterem - młodsza i doskonalsza wersja samej królowej.

Letycja od pierwszego dnia zwraca uwagę na sir Roberta Dudleya - najbliższego doradcę i faworyta Elżbiety, który fascynuje ją swoją osobowością i roztaczanym wokół czarem. I choć z woli rodziców wychodzi za mąż za nudnego Waltera Deveraux i zostaje matką jego dzieci, to Robert pozostaje miłością jej życia. Jednak i Dudley nie jest obojętny na jej wdzięki; choć z królową łączyła go głęboka i silna więź, pokochał Letycję i zapragnął się z nią ożenić.

Oboje przekonali się, że nie wolno bezkarnie igrać z uczuciami zaborczej królowej. Zdradzona Elżbieta mści się okrutnie i przez długie lata; kres jej nienawiści do Knollysówny kładzie dopiero śmierć.

czytaj dalej

"Sekret Tudorów" Christopher Gortner

Po fascynujących biografiach Katarzyny Medycejskiej i Joanny Kastylijskiej, Christopher Gortner postanowił zmierzyć się z największą bodajże postacią kobiecą swoich czasów, Elżbietą I Tudor. Inaczej jednak niż w przypadku poprzednich bohaterek autor nie tyle koncentruje się na jej losach, co wplata je w ciąg burzliwych zdarzeń, jakie nastąpiły po przedwczesnej śmierci jedynego męskiego potomka Henryka VIII - Edwarda VI.

Gortner z polotem kreśli barwne realia bezpardonowej walki o sukcesję po młodym królu pomiędzy Johnem Dudleyem, księciem Northumberland oraz stronnikami przyrodnich sióstr Edwarda, księżniczek Marii i Elżbiety, pominiętych przez niego za sprawą diuka w kolejce do tronu.

Choć akcja powieści rozgrywa się w przeciągu zaledwie kilkunastu dni, jest niezwykle bogata w wydarzenia, które zaważyły na dalszych losach nie tylko osób w nie zaangażowanych, lecz także całego królestwa.

Uczestniczymy w nich za sprawą młodego Brendana Prescotta, sieroty i podrzutka wychowanego w posiadłości potężnego rodu Dudleyów. W wieku 20 lat trafia na królewski dwór jako giermek Roberta Dudleya i od razu wyczuwa gęstą od intryg, napiętą i nerwową atmosferę Whitehallu. Młody król Edward jest poważnie chory, niepodzielną władzę sprawuje wpływowy książę Northumberland, który szykując zaślubiny swego syna Guilforda z królewską kuzynką Jane Grey przygotowuje jednocześnie zamach stanu próbując osadzić ich na tronie. Bezwzględny książę ma jednak licznych przeciwników popierających prawowite następczynie Henryka VIII - Marię Tudor, na której niekorzyść przemawia fakt, że jest katoliczką, oraz Elżbietę - błyskotliwą, niezależną, obdarzoną silną osobowością księżniczkę będącą dla wielu jedyną gwarancją spokojnych rządów w Anglii.

Już pierwszego dnia Brendan zostaje wysłany przez lorda Roberta z tajną misją do księżniczki Elżbiety, przyrodniej siostry króla. Niemal jednocześnie zostaje zwerbowany przez jej doradcę, Williama Cecila i jako podwójny szpieg wplątany w nieprzenikniony gąszcz dworskich intryg i bezwzględnej walki o władzę. Przekonując się na własnej skórze, że nie może nikomu ufać, licząc na pomoc jedynie stajennego chłopca o przydomku Sokół oraz pełnej werwy Kate, damy dworu Tudorówny, próbuje dociec prawdy o nagłej śmierci króla Edwarda, przeszkodzić Northumberlandowi w przejęciu władzy, ochronić Elżbietę przed grożącym jej niebezpieczeństwem oraz poznać prawdę o swym pochodzeniu...

czytaj dalej

"Czerwona królowa"

Małgorzata Beaufort, zapomniana dziś postać jednego z najważniejszych w dziejach Anglii wydarzenia – Wojny Dwóch Róż. Matka Henryka Tudora, dziedzica Domu Lancasterów, prawowitego następcy tronu Anglii, zagorzała przeciwniczka rodu Yorków i ich ukochanej królowej Elżbiety Woodville.

„Czerwona królowa” Philippy Gregory to doskonałe studium historii, ale i charakteru Małgorzaty Beaufort. Matka Małgorzaty nie wyrażała wobec córki żadnych cieplejszych uczuć, traktowała ją jedynie jako narzędzie do spłodzenia dziedzica Domu Lancasterów. W wieku dwunastu lat Małgorzata wychodzi za mąż za dwukrotnie starszego Edmunda Tudora, a dwa lata później rodzi jedynego syna Henryka. Dziecko stanie się jej całym życiem i odtąd wszystkie decyzje podejmuje z myślą o przyszłości syna. Jej celem i obsesją staje się osadzenie Henryka na tronie Anglii, tym samym przywracając władzę Lancasterom. 

"Dwie królowe" Philippa Gregory

Po entuzjastycznych recenzjach powieści „Wieczna księżniczka” (KLIK) i „Kochanice króla” (KLIK), z pewnością nie zdziwi Was fakt, że sięgnęłam po następną powieść Philippy Gregory. „Dwie królowe” to kolejna książka wchodząca w skład cyklu tudorowskiego, tym razem poświęcona dwóm żonom Henryka VIII, o których wiemy stosunkowo niewiele, Annie Kliwijskiej i Katarzynie Howard.

Po śmierci trzeciej żony, Joanny Seymour, Henryk decyduje się na małżeństwo stricte polityczne z księżniczką pochodzącą z niemieckiego księstwa, Kliwii. Niestety wyjątkowo niefortunne pierwsze spotkanie przyszłych małżonków oraz błyskawicznie zmieniająca się sytuacja polityczna Europy sprawiają, że król Anglii nie tylko traci zainteresowanie młodą Niemką, ale i postanawia unieważnić ich dopiero co rozpoczęty związek. Niebagatelny wpływ na tę decyzję ma także młodziutka Katarzyna Howard, w której Henryk zakochuje się niczym młody sztubak…

"Kochanek dziewicy" Philippa Gregory

W swojej kolejnej powieści cyklu Tudorowskiego Philippa Gregory przenosi nas do XVI - wiecznej Anglii w pierwszych latach panowania królowej Elżbiety I. Towarzyszymy młodej monarchini od momentu koronacji po śmierci jej przyrodniej siostry Marii oraz w pierwszych miesiącach, które mogą okazać się dla niej decydujące i albo ugruntują pozycję Tudorówny w kraju i na europejskich dworach, albo doprowadzą do jej upadku.

Elżbieta bierze na swoje barki ciężar sprawowania rządów i już od pierwszych chwil musi mierzyć się z rozlicznymi niebezpieczeństwami: francuskiej inwazji na Szkocję bezpośrednio zagrażającej bezpieczeństwu Anglii oraz wewnętrznemu konfliktowi religijnemu, który odbija się szerokim echem w całej Europie dając pretekst papieżowi i katolickim władcom do wypowiedzenia wojny królowej - heretyczce.

Zagubiona i wciąż niepewna siebie królowa ufa jedynie swemu wiernemu i długoletniemu doradcy, sir Williamowi Cecilowi. Cały dwór jednak z niepokojem obserwuje, jak w jej łaski wkrada się młody i przystojny, a przy tym chorobliwie ambitny dworzanin sir Robert Dudley pragnący przywrócić własny ród do dawnej świetności i znaczenia.

Rada królewska rozpaczliwie szuka na europejskich dworach odpowiedniego małżonka dla królowej, który mógłby pokierować niedoświadczoną i chimeryczną władczynią. Elżbieta w tym czasie zupełnie traci głowę dla swego koniuszego, który notabene jest mężem wiernej, uległej i stale przezeń zaniedbywanej Amy Robsart. Robertowi marzy się królowanie u boku Elżbiety, jednak Amy uparcie odmawia mu rozwodu, zaś związek monarchini z jej żonatym poddanym bulwersuje oraz budzi głęboki i wyraźny sprzeciw narodu. Reputacja królowej wali się w gruzy; zaślepiona uczuciem do Dudleya pozwala mu wierzyć, ze wbrew wszystkiemu zostanie jego żoną. Pewny siebie koniuszy staje się realnym zagrożeniem dla jej rządów, co Elżbieta wreszcie zaczyna dostrzegać - oczywiście za podszeptem wiernego Cecila. Jedynym honorowym wyjściem z sytuacji wydaje się być dla królowej śmierć niewinnej osoby - ofiarą pada nieszczęsna lady Dudley...

czytaj dalej

"Wieczna księżniczka" Philippa Gregory

Philippa Gregory to jedna z najsłynniejszych autorek powieści historycznych, których akcja toczy szesnastowiecznej Anglii za panowania dynastii Tudorów. Swoim pisarskim kunsztem i niezwykłym talentem do snucia pasjonujących opowieści zaskarbiła sobie sympatię wielu czytelników na całym świecie. Jej najsłynniejsza powieść, która doczekała się także głośnej ekranizacji pod tym samym tytułem, to „Kochanice króla”. Ja jednak na pierwsze spotkanie z twórczością pani Gregory postanowiłam wybrać książkę, której akcja poprzedza wydarzenia opisane w „Kochanicach…” -  „Wieczną księżniczkę”.

Powieść ta jest niezwykle precyzyjnym i nakreślonym z rozmachem portretem pierwszej żony Henryka VIII, Katarzyny Aragońskiej. Do historii przeszła ona przede wszystkim jako pobożna kobieta, odsunięta i porzucona przez męża, który postanowił rozwieść się z nią, aby poślubić kochankę, Annę Boleyn. Wydarzenia te doprowadziły do rozłamu w Kościele Katolickim i oderwaniu Kościoła Anglikańskiego od Rzymu. Tyle zwykle można dowiedzieć się z podręczników w szkole. Philippa Gregory postanowiła jednak oddać Katarzynie sprawiedliwość i pokazać, że nie była jedynie matroną-dewotką, a kobietą z krwi i kości, która przez całe życie była zmuszona do walki o należną jej pozycję i choćby namiastkę szczęścia.

"Błazen królowej" Philippa Gregory

Tym razem niezrównana mistrzyni powieści historycznej Philippa Gregory przenosi nas do XVI - wiecznej Anglii na dwór królowej Marii Tudor, pierworodnej córki Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej. Oczami nastoletniej Żydówki Hanny, błaźnicy w służbie królowej, obserwujemy zaciętą rywalizację pomiędzy przyrodnimi siostrami: królową Marią i księżniczką Elżbietą, która powoli, ale konsekwentnie przeradza się w bezwzględną walkę o władzę i tron Anglii.

Hanna Green to młoda Żydówka, która wraz z ojcem - drukarzem uchodząc przed prześladowaniami hiszpańskiej Inkwizycji znalazła schronienie w protestanckiej Anglii. Jej matka nie miała tyle szczęścia - spłonęła na stosie, zaś wspomnienie tej straszliwej straty będzie prześladowało Hannę przez długie lata i budziło paniczny lęk przed Inkwizycją.

Hanna jest dziewczyną inteligentną, wykształconą i niezależną, o silnym i hardym charakterze, co stanowi prawdziwy ewenement wśród przedstawicielek jej płci; zajęcie ma również niezwyczajne - pomaga bowiem ojcu w drukarni. Obdarzona jest na dodatek szczególną zdolnością, którą nazywa Wzrokiem - potrafi przewidywać przyszłość. Przypadek sprawia, że ów dar pragnie wykorzystać do własnych celów lord Robert Dudley, syn potężnego księcia Northumberland, przewodniczącego królewskiej rady, klient ojca dziewczyny. To dzięki jego protekcji Hanna trafia na dwór chorowitego króla Edwarda w charakterze błazna, jednak jej prawdziwe zadanie niewiele ma z tą rolą wspólnego. Na dworze umierającego króla toczy się cicha walka o sukcesję, najbardziej liczący się kandydaci zbierają swoje stronnictwa, rywalizują ze sobą i tylko czekają na odpowiednią chwilę, by sięgnąć po władzę. Nie sposób w takich okolicznościach pozostać bezstronnym, zatem i Hanna siłą rzeczy zostaje wplątana w polityczne rozgrywki; na polecenie lorda Dudleya, w którym skrycie się podkochuje, zostaje jego szpiegiem. Kiedy przepowiada śmierć króla, zostaje wysłana do księżniczki Marii, najpoważniejszej kandydatki do korony, by donosić Robertowi o jej planach i zamiarach. Kiedy po śmierci brata Maria zostaje królową, lord Dudley trafia do Tower, a w Anglii szerzą się religijne niepokoje związane z powrotem kraju do katolicyzmu, Hanna pozostaje na usługach Marii będąc jednocześnie jej błaznem, powiernicą, posłańcem i... szpiegiem. Jednocześnie musi być czujna jak nigdy dotąd w ukrywaniu swej prawdziwej wiary, co za rządów katolickiej królowej Marii i Inkwizycji wprowadzonej przez jej małżonka Filipa Hiszpańskiego, jest zadaniem szczególnie trudnym i niebezpiecznym...

czytaj dalej

Pytanie do uczestniczek wyzwania

Mam pewien problem natury technicznej. Zaczęły pojawiać się już recenzje książek poświęconych Tudorom, za co należą się brawa dla Isadory (pozostałych także zachęcam do publikowania tekstów) :) Dlatego też chciałabym stopniowo uzupełniać zakładkę "Nasze recenzje". I tutaj pojawia się drobny problem . Jak według Was będzie lepiej - zrobić alfabetyczny spis wszystkich tekstów razem (czy wtedy w nawiasach uwzględniać, kto jest autorem danego tekstu?) czy też podzielić osobami, np.

Isadora

autor, tytuł

autor, tytuł

autor, tytuł

autor, tytuł

Dosiak

autor, tytuł

autor, tytuł

autor, tytuł

itd.

Będę wdzięczna za sugestie :)

"Dwie królowe" Philippa Gregory

Jak pewnie zdążyliście się zorientować, jestem wielką fanką pisarskiego talentu Philippy Gregory, której każda kolejna powieść nie tyle wbija mnie w fotel, co wręcz wystrzeliwuje w kosmos. Nadzwyczajna dbałość o historyczne szczegóły, a także psychologiczna i emocjonalna wiarygodność postaci to główne atuty jej książek, dzięki którym ich bohaterowie zapadają w pamięć i zostają przy mnie na długo po zakończeniu lektury.

Jeśli jednak chodzi o powieść "Dwie królowe", Philippa Gregory przeszła samą siebie. Pasja, jaką włożyła w przywołanie do świata żywych swoich bohaterek, jest niemalże namacalna; emocje, jakimi je zabarwiła, dosłownie wytrącają z równowagi, zaś wyjątkowo sugestywnie przedstawione tragiczne koleje ich losów poruszają bardziej, niż wypadałoby przyznać.
O jakich bohaterkach mowa?
O czwartej i piątej żonie Henryka VIII Tudora - Annie Kliwijskiej oraz Katarzynie Howard.

Rok 1539.
Henryk VIII właśnie pochował swoją trzecią żonę, Joannę Seymour, która zmarła wkrótce po wydaniu na świat wyczekiwanego następcy tronu. Starzejącego się, schorowanego monarchę coraz częściej nękają zmienne nastroje i liczne obsesje - z wiekiem staje się bardziej podejrzliwy, okrutny i nieobliczalny, nikt na dworze nie może czuć się bezpiecznie, jednak wielkie rody nie ustają w rywalizacji o królewską przychylność i płynące z niej wymierne korzyści. Jako że król dla umocnienia dynastii musi spłodzić kolejnych potomków, jego doradca Cromwell podsuwa mu następną kandydatkę na żonę - niemiecką księżniczkę Annę Kliwijską, z którą małżeństwo dodatkowo zagwarantowałoby przymierze przeciw sojuszowi katolickiej Hiszpanii i Francji.
Anna nie marzy o niczym innym, jak tylko o wyrwaniu się spod tyranii brata rządzącego maleńką, ale strategicznie położoną Kliwią. Choć znana jej jest reputacja angielskiego króla, bez wahania porzuca rodzinny dom dla kraju, którego język i obyczaje są jej zupełnie obce, a przepych królewskiego dworu onieśmiela. Anna bardzo szybko pokochała swą drugą ojczyznę i zjednała sobie miłość poddanych, choć nie potrafi znaleźć drogi do serca królewskiego małżonka. Czując się samotna w otoczeniu, które wyśmiewa jej prostackie maniery i niemodne stroje, a niemożność wysłowienia się w obcym dla niej języku pogardliwie bierze za głupotę, znajduje przyjaciółkę w jednej ze swoich dam dworu - Jane Boleyn, niesławnej szwagierce poprzedniej królowej Anny, będącej szpiegiem przebiegłego księcia Norfolk, Tomasza Howarda. Oboje, widząc niezadowolenie króla z nowej małżonki, knują intrygę podsuwając Henrykowi swą krewniaczkę, 15-letnią, głupiutką i próżną Katarzynę Howard, dwórkę królowej Anny. Dziewczyna w mgnieniu oka owija sobie króla wokół małego palca, zaś Anna Kliwijska, świadoma tego, co król zwykł czynić z niechcianymi żonami, zaczyna obawiać się o własne życie...
czytaj dalej

"Kochanice króla" Philippa Gregory

Wreszcie przyszła pora na lekturę bodaj najbardziej znanej powieści Philippy Gregory - której popularności przysporzyła udana ekranizacja z Natalie Portman i Scarlett Johansson w rolach głównych - czyli "Kochanic króla".

Tytułowe bohaterki to rzecz jasna dwie siostry, potomkinie możnych rodów Howardów i Boleynów: Anna i jej młodsza siostra Maria, rywalizujące o względy króla Henryka VIII Tudora. Losy dziewcząt, które od dzieciństwa konkurowały ze sobą na każdym polu: o uwagę rodziców, przychylność rodu, pozycję na dworze królewskim, wreszcie o uczucie króla Anglii, bardzo ze sobą zżytych, połączonych uczuciem miłości - nienawiści, potoczyły się zupełnie inaczej - choć obie stały się zakładniczkami wygórowanych ambicji i żądzy władzy własnej familii trzymanej żelazną ręką przez wyrachowanego i bezwzględnego wuja Tomasza Howarda i połączyła je królewska alkowa, każda z nich w końcu bierze swój los we własne ręce - z jakże odmiennym skutkiem! Ich długoletniej rywalizacji kres położyła dopiero śmierć Anny na szafocie.
I to właśnie historię triumfu i upadku Anny Boleyn obserwuje czytelnik oczami jej młodszej siostry Marii - byłej królewskiej faworyty, matki dwójki nieślubnych dzieci Henryka VIII, która straciła swoje miejsce u boku i w sercu króla na jej rzecz, lecz to właśnie ona wyszła zwycięsko, podczas gdy cały ród poniósł klęskę stając się celem gniewu i zemsty zdradzonego króla.
Czytaj dalej

"Kochanice króla" Philippa Gregory

„Kochanice króla” to najgłośniejsza i najbardziej znana książka w dorobku Philippy Gregory, pisarki, która zaskarbiła sobie sympatię czytelników rewelacyjnym cyklem powieści o Anglii pod panowaniem dynastii Tudorów.

Anglia, rok 1521. Trzydziestoletni Henryk VIII coraz gorzej radzi sobie ze świadomością, że królowa, Katarzyna Aragońska, nie jest w stanie dać mu syna, dziedzica tronu. Narastająca frustracja oraz spadające zainteresowanie żoną czynią z niego coraz większego kobieciarza. Aby zapewnić sobie względy u króla, spokrewnione ze sobą rody Boleynów i Howardów postanawiają więc popchnąć w jego ramiona młodziutką, bo zaledwie czternastoletnią, Marię Boleyn. Dziewczyna przez kilka lat pełni rolę faworyty króla, rodzi mu dwoje dzieci, w końcu jednak Henryk nudzi się nią i szuka nowych atrakcji. Wtedy na scenę wkracza starsza siostra Marii, Anna, piękna, ambitna i wyniosła, której zamiarem jest nie tyle zostać kolejną królewską kochanką, a… królową. Trwająca od wczesnego dzieciństwa rywalizacja między siostrami jeszcze nigdy nie przybrała tak dramatycznej formy, a ich dalsze losy udowadniają, że czasem szumne zwycięstwo może się okazać jedynie pozorem.

Tudorowie i ja

Moje literackie doświadczenia z Tudorami ograniczają się do przeczytania "Kochanic króla" Philippy Gregory.  Nie przypominam sobie innych tytułów, choć być może były takowe. Nie zmienia to jednak faktu, że uwielbiam historię jako taką, w historii Anglii najbardziej cenię właśnie okres panowania Tudorów i w związku z tym obejrzałam chyba wszystkie możliwe filmy i seriale, jakie się na ten temat pojawiły.

Moje plany czytelnicze na najbliższy okres, związane z Tudorami kształtują się następująco:

“Kochanice Króla” Philippa Gregory (czytałam dawno temu, więc przeczytam raz jeszcze)
“Wieczna Księżniczka” Philippa Gregory"
"Kochanek Dziewicy” Philippa Gregory
"Błazen Królowej” Philippa Gregory
"Dwie Królowe” Philippa Gregory

Powitanie i plany

Muszę przyznać, że dynastia Tudorów w literaturze jest dla mnie białą plamą. Do tej pory oglądałam sporo filmów na ten temat i w pewnym momencie nastąpił u mnie przesyt. Czas, aby nadrobić zaległości książkowe.

Moje plany:

1. “Wieczna Księżniczka” Philippa Gregory
2. “Kochanice Króla” Philippa Gregory
3. "Dwie Królowe” Philippa Gregory
4. "Błazen Królowej” Philippa Gregory
5. "Kochanek Dziewicy” Philippa Gregory
6. "Sekret Todorów” Christopher C. Gortner
7. "W komnatach Wolf Hall” Hilary Mantel
8. "Portret nieznanej damy" Vanora Bennett
9. "Tudorowie. Prawdziwa historia niesławnej dynastii.” G. J. Meyer
10. "Keniworth” Walter Scott
11. "Rubaszny król Hal” George Bidwell
12. "Najcenniejszy klejnot” George Bidwell

"Wieczna księżniczka" Philippa Gregory

Autor: Philippa Gregory
Tytuł: "Wieczna księżniczka"
Wydawnictwo: Książnica, 2011

Tym razem moja ulubiona autorka powieści historycznych zabiera nas do XVI - wiecznej Europy, by opowiedzieć o losach Katarzyny Aragońskiej - hiszpańskiej infantki, najmłodszej córki pary królewskiej Izabeli i Ferdynanda, od trzeciego roku życia księżnej Walii, narzeczonej następcy angielskiego tronu Artura Tudora, późniejszej królowej Anglii, pierwszej z sześciu żon Henryka VIII.

Księżniczka Catalina przychodzi na świat i pierwsze lata życia spędza w królewskim obozie wojskowym hiszpańskich monarchów, którzy toczą zacięte walki, by wypędzić Maurów z Hiszpanii. Od maleńkości jest przygotowywana do roli angielskiej królowej i władania swą przyszłą ojczyzną, wyrasta więc na młodą kobietę pewną swej wartości i zdeterminowaną do wypełnienia swego przeznaczenia, o niezłomnym charakterze zahartowanym w ogniu krucjat, ukształtowanym zarówno przez surowe wychowanie w katolickiej wierze, jak i arabskie wpływy wszechobecne w pałacowych komnatach Alhambry. Catalina to kobieta odważna, dumna, pewna siebie i swojego życiowego celu, przez całe niemal życie bezkrytycznie wpatrzona w matkę będącą dla niej wzorem chrześcijańskiej królowej, którą zawsze starała się naśladować i sprostać jej wysokim wymaganiom.
W wieku 15 lat pełna nadziei księżniczka wyrusza na angielski dwór, by poślubić swego narzeczonego, księcia Walii Artura, następcę Henryka VII Tudora. Po początkowych nieporozumieniach młodzi głęboko i szczerze się pokochali, jednak małżeńskie szczęście rychło przerywa nagła śmierć Artura. Sytuacja Katarzyny błyskawicznie się odmienia, księżna traci swą wysoką pozycję, z dnia na dzień staje się nikim, co najwyżej kłopotliwym zakładnikiem: nie udało się jej począć następcy tronu, zaś niewypłacony do końca przez jej ojca posag czynią ją persona non grata na królewskim dworze. Pozostawiona samej sobie, zdeterminowana, by wypełnić swoje przeznaczenie, czyli zostać królową Anglii, Katarzyna nie traci głowy w wydawałoby się beznadziejnej sytuacji i bierze sprawy w swoje ręce: postanawia poślubić swego szwagra, księcia Harry'ego, przyszłego króla Henryka VIII.

"Wieczna księżniczka" to fascynujący portret niezwykłej kobiety obdarzonej nadzwyczaj silną osobowością, imponującym hartem ducha, niepoślednią odwagą i nienasyconymi ambicjami, nieodrodną córką swych rodziców, Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego. Jako królowa Anglii okazała się zręcznym dyplomatą i dalekowzrocznym strategiem - czego niestety nie można powiedzieć o jej mężu, przynajmniej w pierwszych latach panowania, którego autorka przedstawiła jako rozpieszczonego pasjonata dworskich rozrywek, podatnego na wpływy, zadufanego w sobie młodzika. O kilka lat odeń starsza Katarzyna to świadoma swej roli królowa poważnie traktująca swe obowiązki, mądra kobieta i niezależna władczyni, dyskretnie, ale skutecznie kierująca swym młodym małżonkiem, sprawująca realną władzę w królestwie, świetnie odnajdująca się w gąszczu dworskich intryg, a jednocześnie kochana i szanowana przez poddanych. Król Henryk nie dorównuje żonie pod żadnym względem, jednak - jak pokazują jej burzliwe i niewesołe losy - okazał się pojętnym uczniem. Katarzyna wyrządzoną jej krzywdę przyjęła z niezwykłym opanowaniem, godnością i klasą - jak przystało na hiszpańską infantkę i królową Anglii, które to cechy jednoznacznie świadczą o jej wielkości.

Philippa Gregory kreśli wnikliwy i poruszający portret Katarzyny Aragońskiej, której w wyjątkowo niesprzyjających okolicznościach udało się wznieść ponad tradycyjną rolę angielskich królowych - rozpłodowej klaczy panującego monarchy, pozbawionej większych praw i znaczenia - oraz udowodnić swą wartość, zdolności dyplomatyczne, mądrość i prawdziwie męskie ambicje pozostając przy tym namiętną, uczuciową, prawdziwą kobietą z krwi i kości, pełną godności, taktu i iście hiszpańskiej dumy.
Autorka przybliża nam jej sylwetkę z pozycji trzecioosobowego narratora, często jednak oddaje głos bohaterce wzbogacając fabułę bardzo osobistymi fragmentami dziennika królowej - dzięki temu poznajemy bieżące wydarzenia także z perspektywy Katarzyny, jak również ją samą: targające nią emocje i wątpliwości, jej wybory, motywacje, zalety i wady. Przez to staje się nam bliższa, bardziej ludzka, niczym prawdziwa przyjaciółka - wraz z nią przeżywamy wzloty i upadki, uczestniczymy w chwilach smutku i szczęścia, kibicujemy jej poczynaniom - i płaczemy nad jej losem.

Philippa Gregory, jak to ma w zwyczaju, z wielkim rozmachem prezentuje nam tło polityczno - obyczajowe Anglii epoki Tudorów, wiernie odtwarzając realia dworskiego życia, lekkim piórem wprowadzając czytelnika w zawiłości ówczesnej polityki oraz barwnie i pieczołowicie prezentując sylwetki bohaterów.

"Wieczna księżniczka" to pełna pasji, namiętności i intryg opowieść o burzliwych losach niezwykłej kobiety o niezłomnym charakterze, dumnej władczyni, ale zarazem niewolnicy własnych ambicji - znakomita biografia królowej, którą Historia zapamiętała głównie jako matkę niesławnej Marii I Tudor oraz niewygodną pierwszą żonę Henryka VIII, przyczynę jego zerwania z kościołem katolickim. Philippa Gregory oddaje sprawiedliwość Katarzynie Aragońskiej przywołując ją do życia na kartach swojej powieści - ze znakomitym, jak zwykle, skutkiem. Gorąco polecam!